دنیای فیزیک دانشجویان فیزیک دانشگاه ازاد نجف اباد |
|||
سه شنبه 5 دی 1391برچسب:, :: 15:29 :: نويسنده : بدخشیان
هنگامی که ما اجزای سازنده یک سیستم را در کنار هم جمع میکنیم و به آنها اجازه برهمکنش با یکدیگر میدهیم، ساختارهای بسیار پیچیدهای شکل میگیرند. یک راه مناسب برای تعیین اینکه کدام اجزا به هم متصل شوند این است که در آنها آرایشی از دی ان ایها جاسازی کنیم که فقط به اجزایی اجازه اتصال میدهند که زنجیره دی ان ای آنها مکمل یکدیگر باشد. لانگ فنگ (Lang Feng) و همکارانش در دانشگاه نیویورک، مقالهای را در فیزیکال ریویو لترز (Physical Review Letters) چاپ کردهاند که نشان میدهد روش دیگری نیز برای متصل کردن ذرات ریز به یکدیگر وجود دارد. روشی که آنها معرفی کردهاند، از درهمتنیدگی حلقههای دی ان ای با ذرات مجاورشان استفاده میکند. تیم فنگ کرههایی از جنس پلی استایرن (polystyrene) با شعاع یک میکرون را که حاوی تعداد بسیار زیادی مولکول دی ان ای دارای زنجیرههای خود مکمل بودند در یک آرایه قرار دادند. هر یک از این مولکولها میتواند به مولکول دیگری که زنجیرهاش به شکل تصویر آینهای خود مولکول است متصل شود. آنها سپس آرایههایی از کرهها را که دارای دو زنجیره ناسازگار بودند با یکدیگر ترکیب کردند. در واقع دو کره که دارای زنجیرههای یکسانی هستند می توانند به طور مستقیم به یکدیگر متصل شوند، اما چنانچه بخواهیم دو کره با زنجیرههای متفاوت را به یکدیگر متصل کنیم، روی هر یک از این کرهها حلقههای مجزایی تشکیل خواهد شد و اتصال این کرهها به یکدیگر تنها در صورتی ممکن است که این حلقهها در هم تنیده شوند.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات آخرین مطالب پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان |
|||
|